Autor omawia historię polskich tłumaczeń Władcy Pierścieni, pierwsze z których ukazało się na początku lat sześćdziesiątych, poszukuje też odpowiedzi na pytanie, jak było możliwe tak wczesne wydanie tej książki w kraju, rządzonym przez komunistów.

Artykuł o historii polskiego fandomu i ludziach, którzy go tworzą. Uwzględnia także serwisy internetowe, zrzeszające fanów prozy Tolkiena. Prezentuje również przeszłe i obecne fanziny tolkienowskie oraz możliwości, które otwierają się przed czytelnikami w Polsce.

Wpływ języka fińskiego oraz Kalevali - narodowego eposu Finów - na twórczość Tolkiena jest niewątpliwy. Będzie to nie tylko zapożyczenie konstrukcji gramatycznych i słownictwa dla stworzenia quenyi, ale też wątków literackich, niekiedy bardzo wyraźne, jak w przypadku dziejów Túrina, których źródłem jest runo o Kullervo, czy Silmarilów wzorowanych na motywie Sampo - zarówno przedmiotu, jak i symbolu, niekiedy mniej - jak np. w przypadku walki na pieśni między Sauronem a Felagundem, w której pobrzmiewa echo pojedynku Väinämöinena z Joukahainenem. Artykuł Tolkien i Kalevala, Kalevala i Tolkien mówi o tym wszystkim, jak również o samym dziele Lönnrota.

Nie tylko mity i języki natchnęły Tolkiena do stworzenia przekonującej wizji Śródziemia. Także przyroda była źródłem nieustającej inspiracji. Autorka przedstawia sylwetkę pisarza, miłośnika natury i spacerów oraz przedstawia miejsca, które mogły najbardziej go zainspirować. Analizuje także rolę przyrody w tolkienowskim świecie oraz szczególną funkcję ożywionej natury, którą pełni ona w legendarium. Esej jest tekstem zmienionym i uzupełnionym w stosunku do tego, co opublikowano w Gwaihirze.

Zazwyczaj w dziełach Tolkiena najszerzej omawiany jest problem zła. Autorka postanowiła zająć się problemem dobra, zwracając uwagę na jego idee i naturę oraz dokonywane przez bohaterów wybory. Zadaje pytanie dlaczego dobro, chociaż tak często postrzegane jako nudne, w dziełach Tolkiena potrafi być porywające.

W eseju tym autor zajmuje się miejscem koncepcji "Okrągłej Ardy" w legendarium Tolkiena. Czy koncepcja ta była tylko chwilowym, zarzuconym pomysłem, czy równoprawną częścią fikcyjnej mitologii Tolkiena? Autor stara się wykazać, że możemy mówić o tym drugim. Według niego koncepcja "Okrągłej Ardy" stała się nieodłącznym elementem legendarium Tolkiena. Dowodzi on, że problem spójności lub niespójności "Okrągłej Ardy" z resztą legendarium pochodzi z faktu, że nieświadomie akceptujemy opublikowany Silmarillion jako ostatnie słowo samego Tolkiena na temat jego legendarium - a taki pogląd jest błędem.

Autor rozważa najczęściej formułowane zarzuty wobec twórczości Tolkiena: że bohaterowie Władcy Pierścieni są niewiarygodni psychologicznie oraz "czarno-biali", tj. jednoznaczni moralnie. Po analizie istotnego znaczenia tych zarzutów (ten pierwszy wynika z przekonania, że treścią psychologii człowieka jest jego płciowość, oraz że zło jest ciekawsze i bardziej wiarygodne od dobra) autor wskazuje przykłady interesujących, choć szkicowo zarysowanych we Władcy Pierścieni charakterów i dylematów moralnych (np. konflikt sumienia, w jaki popada Faramir wobec Froda i Sama), zwraca też uwagę, że Tolkien świadomie przedstawia swych bohaterów jako działających, a nie - rozmyślających, co jest tyleż zamierzoną konwencją literacką, co wyrazem poglądu, że o człowieku więcej świadczą przede wszystkim jego czyny.

Czy fakt, że Władca Pierścieni nie jest książką przeznaczoną dla dzieci, oznacza, że dzieci nie powinny go poznać? Jaka jest najlepsza forma pierwszego w życiu kontaktu z dziełem Tolkiena? Czy skojarzenie słów "dziecko" i "Tolkien" musi być obraźliwe dla poważnego tolkienisty? Wychodząc od wspomnień z własnego dzieciństwa, autorka eseju stara się odpowiedzieć na te oraz inne pytania dotyczące relacji: dziecko - dzieło Tolkiena.

Maedhros ogłasza braciom, że podjął decyzję o zrzeczeniu się korony.

Boromir ma kłopoty z bandami orków w Ithilien, Faramir próbuje mu pomóc i obaj dostają się do Minas Morgul.

Rozmyślania Finroda nad mogiłą anonimowego Adana.

Numer zawiera wybór poezji w quenyi i sindarinie autorstwa Dominiki Kurek 'Elanor' oraz Anny Adamczyk 'Nifrodel'