Artykuł jest przedstawieniem mało znanego tekstu Tolkiena prezentującego świat Drugiej Ery z odwróconej perspektywy. Jak sugeruje autor, skutki takiego podejścia są niezwykle interesujące.

Autorka omawia podejście Tolkiena do reinkarnacji na przykładach znajdujących się w The Lost Road, The Notion Club Papers, The Morgoth’s Ring oraz Władcy Pierścieni i stara się odpowiedzieć na pytanie, czy w nią wierzył.

Celem Autora jest dokonanie przeglądu praw i obyczajów ludów zamieszkujących Śródziemie, czyli mityczną krainę stworzoną przez pisarza J.R.R. Tolkiena. Opis odwołujący się do konkretnych przykładów norm postępowania z dzieł takich jak Silmarillion, Hobbit, Władca Pierścieni oraz wielu innych, a także notatek J.R.R. Tolkiena odnosi się głównie do praw elfów, ludzi i krasnoludów. Autor dokonał przeglądu kolejno prawa państwowego, prawa prywatnego oraz prawa karnego mieszkańców Śródziemia. Wnioski płynące z analizy praw i obyczajów bohaterów prozy J.R.R. Tolkiena wskazują, iż czerpał on głównie z norm stosowanych przez ludy średniowiecznej Europy, głównie Anglii. W niektórych jednak obszarach, takich jak prawo rodzinne, zasady były znacznie bardziej rozwinięte i przypominały uregulowania współczesne.

Karolina Stopa-Olszańska zastanawia się nad echami platońskimi w Athrabeth Finrod ah Andreth J.R.R. Tolkiena

Tadeusz A. Olszański zastanawia się, czy rzeczywiście słynne zdanie Tolkiena o Jedynym Pierścieniu i Pierścieniu z opery Wagnera („Oba pierścienie były okrągłe i nic poza tym”) jest do końca słuszne. Ponadto z eseju dowiecie się też paru ciekawych rzeczy o samym Pierścieniu Nibelungów.

Autor analizuje chrześcijańskie podejście Tolkiena do tej pogańskiej tradycji literackiej.

Zostawszy w Valinorze, Nerdanela obserwuje z daleka wydarzenia Pierwszej Ery i uwiecznia je w rzeźbach. Jednocześnie rozważa znaczenie klątwy Mandosa z perspektywy Noldorów, którzy nie poszli na wygnanie.

Nerdanela obserwuje Fëanora po śmierci Finwëgo, a gdy jej próby przemówienia mu do rozsądku zawodzą, dołącza do hufców Fingolfina i nie ma drogi, której by nie przebyła, żeby rozmówić się z mężem. Przy okazji uczy się, że lód jest czymś więcej niż tylko materiałem do rzeźbienia.

Po przybyciu do Śródziemia Nerdanela włącza się w rozmowy synów z Fingolfinem, by uniknąć konfliktu pomiędzy nimi. Niezależnie od tego, jak cieszy ją to spotkanie, wszyscy szybko przekonują się, jak bardzo się zmienili.